Veiligheid

Veilig Thuis

Veilig Thuis is er voor advies en ondersteuning en het melden van huiselijk geweld , kindermishandeling en ouderen mishandeling. Voor uzelf, maar ook als u zich zorgen maakt over de veiligheid van iemand anders kunt u een beroep doen op Veilig Thuis; ook als professional. Of u nu vragen en vermoedens hebt, of het zeker weet. Uw zorgen delen is een belangrijke eerste stap.

U krijgt als u belt een medewerker van Veilig Thuis aan de lijn, die aandachtig naar uw verhaal luistert. Deze medewerker zet samen met u alles op een rij, beantwoordt vragen en geeft advies. Ook kijkt hij of zij samen met u welke hulp er nodig is. Als u wilt, kunt u anoniem blijven. Bel 0800-2000 (gratis).
 

Kindermishandeling

Is uw eigen thuissituatie niet fijn of maakt u zich zorgen om een kind in uw omgeving? Blijf er niet mee rondlopen. Misschien is er niets aan de hand, maar wat als uw zorgen terecht zijn? U kunt iets doen door erover te praten of om advies te vragen.

Bel bij direct gevaar altijd 112. Gaat het niet goed in uw gezin? Of bent u zelf slachtoffer van mishandeling? Dan kunt u bij  Veilig Thuis terecht voor advies en hulp. U kunt natuurlijk ook bellen, mailen of langs komen op spreekuren van het Vivera Sociaal Wijkteam.
 

Huiselijk geweld

Geweld is er in veel vormen. Schoppen en slaan zijn voorbeelden van lichamelijk geweld. Maar soms is er ook, of juist alleen, sprake van geestelijk geweld. Dan bepaalt uw partner bijvoorbeeld voor u wat u wel of niet mag doen en controleert u. Of iemand kleineert, manipuleert en chanteert u. Of u wordt gedwongen tot seks. Een ander voorbeeld van geestelijk geweld is het zien van geweld bij anderen, bijvoorbeeld als kinderen getuigen zijn van geweld tussen hun vader en moeder.

Misschien voelt u zich bezorgd, bang, schuldig of beschaamd omdat u hiermee te maken hebt. U weet niet hoe u dit kunt stoppen. Geweld stopt bijna nooit vanzelf. Daarom is het belangrijk dat u hulp zoekt! Of u nu degene bent die pijn gedaan wordt, of degene die de ander pijn doet, of allebei. 

Bespreek uw situatie met iemand die u vertrouwt. Het lucht vaak op als u praat met iemand over uw situatie. U bent niet langer alleen met uw probleem. De ander kan met u meedenken en u helpen. Dit kan iemand zijn die dichtbij u staat, uw huisarts, Veilig Thuis of iemand van het wijkteam. 

Op de website www.voorenveiligthuis.nl kunt u meer informatie vinden over wat u kunt doen als u zelf te maken hebt met huiselijk geweld of vermoedens hebt van geweld bij iemand anders. U kunt Veilig Thuis (anoniem) bellen voor advies of een luisterend oor. Ook de politie ondersteunt bij huiselijk geweld (0900 8844). Als elke seconde telt, bel dan 112. 

Wilt u graag met iemand van het Vivera Sociaal Wijkteam praten over uw situatie? Wij bieden een luisteren oor en werken samen met u aan een oplossing. Bel, mail ons of kom langs op een van onze spreekuren.
 

Senioren en veiligheid

Als senior hebt u wellicht het gevoel, dat u meer kans maakt om slachtoffer te worden van criminaliteit. Deze gevoelens kloppen echter niet met de werkelijkheid. Politiecijfers geven aan dat senioren juist minder vaak slachtoffer zijn van een misdrijf dan andere leeftijdgroepen. Soms gaat het toch niet goed en zijn er specifieke vormen van ouderenmishandeling. Als u zorgen heeft over u zelf of anderen dan kunnen de ouderen adviseurs van het Vivera Sociaal Wijkteam u helpen. Bel, mail ons of loop binnen bij een van onze spreekuren.
 

Financiële uitbuiting

Ouderen zijn vaak deels of volledig afhankelijk van anderen en daardoor kwetsbaar voor allerlei vormen, van misbruik, zoals bijvoorbeeld financiële uitbuiting. Naar schatting 30.000 ouderen (65+) zijn jaarlijks het slachtoffer van financiële uitbuiting. Aangenomen wordt dat het feitelijke aantal hoger ligt . Voorbeelden zijn het wegnemen van geld, sieraden en goederen, maar ook extra pinnen met de bankpas van de oudere. In 85% van gevallen is de pleger een familielid. Maar ook mantelzorgers, andere professionals en vrijwilligers maken zich hier schuldig aan. Ouderen doen vaak geen aangifte omdat ze zich schamen of omdat ze niet weten hoe ze dat aan moeten pakken.